Historia :
Moitos anos pasaron dende aquel 4 de Xullo de 1969, no que se fundaba o Moraña Clube de Fútbol. Disputou dende aquel intre os seus partidos no campo de Mirallos, que daquela era un humilde campo de terra, e que hoxe en día, é dos poucos campos de herba natural da comarca, que se conserva nun estado envexable.
A existencia do Moraña C.F. remóntase a anos atrás do 1969, se ben é certo, que ata esa data non se federou. Naqueles tempos, os cativos de Moraña xogaban no campo de terra de Mirallos, que pertencía aos veciños da Bouza e que todavía non era propiedade do Concello.
Existe documentación gráfica que acredita que xa nos finais dos anos 50 se xogaba ao fútbol no campo de Mirallos. Hai fotos do ano 1966 nas que se xogaban partidos de fútbol cos “veteranos”.
No ano 1969 e despois de levar xogando varios anos sen federarse, un grupo de rapaces, entre os que se atopaban Celso Diz, Santiago Búa, Rey, Verísimo Sayáns, Celso Couso,etc, e da man de Marcelino Ares como presidente, tómase a decisión de federar ao equipo e dende o 4 de Xullo de 1969, ata día de hoxe o Moraña C.F. segue a súa andadura pola historia do fútbol comarcal e autonómico galego.

4 de xuño de 1969: Fundación do Clube e primeira tempada
O 4 de Xullo de 1969, fecha na que se firmaron os Estatutos do Clube (que a día de hoxe se conservan en perfecto estado), o Moraña C.F queda constituido como clube. Incríbese no Rexistro Civil e envíanse os Estatutos á Federación de Fútbol, en A Coruña, para inscribirse no Campeonato Comarcal de Modestos da Provincia de Pontevedra, donde quedarÃía encadrado na zona de Pontevedra-Morrazo. O Moraña C.F. constitúese da man de Marcelino Ares Carbia como Presidente, o Vicepresidente sería Manuel Gómez Ferrín ?, actuando coma secretario Manuel Gamallo Camiño (persoa que redactou os Estatutos), e como vogais Manuel Folgar L´ppez, Fernando Barreiro Fontenla e Manuel Pampín Campos. Como anécdota sinalar que o adestrador sería Germán Rúa “Nanancho”, que por aquelas datas militaba nas categorias do Pontevedra C.F. da epoca “Hay que Roelo” sufrindo unha lesión moi grave de rotura de menisco e ligamentos cruzados, pasando a tempada en branco o cal aproveitou o Presidente Marcelino Ares para fichalo como adestrador do Moraña C.F., e ter a honra con só 20 anos de ser ou primeiro adestrador que tivo o Moraña C.F. non primeir ano dá sua fundación, militando nunha liga moi competetiva con conxuntos como o Salcedo, Domaio, Bueu, Alondras, etc., e tendo como xogadores, entre outros, baixo a sua batuta, a: Porteiros: Celso Couso, Rey e Suso Cortés (Cuntis). Defensas: Verisimo Sayáns, Alfonso, Garrincha, Celso Diz e Santiago Búa. Medios: Luis Mendoza, Nacho (Cuntis), o falecido Tito Güimil, e Miguel Ares. Dianteiros: Camiña (Portas), Xaime Búa, Luis Emilio Batallán, Emilio Bugallo e os irmáns Severino e Pepe Sánchez (Barro), seguramente esquezámonos dalgún nome, pero serán citados non momento que recompilemos maís información.

Máis tarde, viria o secretario da Delegación da Federación de Fútbol, en Pontevedra, Barreiro, para comprobar as instalacións. Tívéronse que ampliar as dimensión do campo e facer o cerramento exterior para que lle permitisen poder participar na competición.

Anos 70: Comeza a competición.
Dende a súa fundacion o Moraña C.F. xogou as primeiras cinco tempadas no Campionato Comarcal da zona das Rías Baixas (zona de Pontevedra e Morrazo).
Nestos anos só existían os Campionatos Comarcais (o que equivale hoxe en día a estar na Primeira Rexional) e se se acadaba o ascenso, pasábase directamente a Serie A, categoría equivalente a Rexional Preferente.
Son anos onde o noso clube e o noso pobo empezan a estar representados por un equipo que leva o seu nome pola comarca de Pontevedra nunha epoca onde eran aínda poucos os equipos existentes.
Na liga non se conseguen grandes resultados aínda que na copa comarcal de Pontevedra chegase a disputar unha semifinal no ano 1974.
Chegada a tempada 1974- 1975 os campeonatos comarcais (que seguirían chamandose asi nalgúns medios de comunicación) e dependentes da delegacion de Pontevedra pasan a denominarse Segunda Categoria Rexional quedando a zona de Pontevedra dividida en dous grupos.
Dúas tempadas mais tarde 1976-1977, créase a Terceira Rexional. Para formala, dividíronse en dúas categorías os dous grupos existentes de Segunda Rexional, de tal xeito que os oito primeiros clasificados da liga formarían parte da Segunda Rexional e o resto pasarían a formar parte da Terceira Rexional. Como o Moraña C.F na tempada anterior terminara a liga no sexto posto gañouse o dereito a permanecer na segunda, categoría que, lembremos, permanecía por debaixo da xa denominada Rexional Preferente.
Hai que decir que durante as dúas seguintes tempadas estes campeonatos tamen son denominados en diferentes medios Primeira e Segunda Division do Campeonato Comarcal das Rias Baixas respectivamente se o equipo se atopaba en segunda ou terceira rexional.
Continuarían os cambios nas categorías xa que na tempada 1978-1979 créase a Primeira Rexional. O Moraña C.F. non acadou un posto que lle dera praza para esta, xa que para facelo, tíñase que clasificar na tempada anterior (1977-78) entre os seis primeiros clasificados (acabou no posto 14, derradeiro clasificado) e tivo que permanecer na Segunda Rexional. Ese ano, no plano deportivo, non saíu como se esperaba, e con un penúltimo posto, o clube descendeu a Terceira Rexional por primeira vez na súa historia.
No que se refire a copa comarcal non se tiveron resultados destacables nestes anos.

Anos 80: Os primeiros éxitos.
Da man de Nacho coma adestrador, o Moraña C.F. despois de participar tres tempadas consecutivas en Terceira Rexional, acadou o ansiado ascenso á Segunda Rexional na tempada 81-82, cun meritorio segundo posto. A esta situación uníuselle o éxito da consecución da primeira Copa Comarcal acadada na Lomba en Vilagarcía frente ó Liceo Caldense cun resultado de 2-0 (goles marcados na prórroga).
Unha tempada de éxitos que a numerosa afección que o clube tiña daquela época disfrutou como nunca.
Tres tempadas máis pasou o Moraña C.F. na Segunda Rexional cunhas actuacións meritorias e unha boa adaptación á categoría que lle permitiría loitar por maiores logros deportivos. Foi na tempada 1984-1985, cando nunha segunda volta case perfecta e despois de estar no medio da táboa clasificatoria o equipo conseguiu alzarse co subcampeonato de liga só superado polo At. Cuntis cos mesmos puntos pero con mellor gol-average. Así, o Moraña C.F ascende á Primeira Rexional por primeira vez na súa historia. A esta magnífica tempada, uniúselle outro gran éxito: a Segunda Copa Comarcal. Despois de eliminar a equipos da categoria do Estradense ou Villalonga, a final foi disputada en Portonovo frente ao Vilaboa C.F. con Celso Diz no banquillo, quen a mediados de tempada sustituira no cargo a Pepe Casal, co resultado de 2-0.
A seguinte tempada ten a curiosidade de que a Primeira Rexional pasaría a ter o seu propio grupo para a delegacion de Pontevedra, é decir dous grupos a nivel provincial. Polo tanto once equipos de Segunda Rexional do grupo que formaba parte o Moraña CF. pasarian a formar parte desta “nova” categoría. Esta prolongouse ata principios dos 90 cando se volveu a reestructurar a Primeira Rexional a nivel provincial.
Durante as seguintes seis tempadas, o Moraña C.F. participa nesta categoría con boas clasificacións, tendo en conta o nivel de esixencia que esta presentaba. O maior éxito nestos seis anos, volveuno a dar a Copa, acadada na tempada 1988-1989 en Vilagarcía no campo da Lomba, fronte ao Deportivo Xil, de novo con Celso Diz coma adestrador, que se fixera cargo do equipo xa mediada a tempada.


Anos 90: Unha época dourada.
década dos 90 comeza co descenso a Segunda Rexional na tempada 1990-1991, cunha actuación bastante pobre, quedando no último posto. Esta tempada por mor da desaparición do grupo de Primeira Rexional da zona de Pontevedra descenden os últimos doce clasificados da liga, polo que se facía moi difícil a permanencia. O Moraña C.F. conseguiu participar durante as seis tempadas consecutivas que durou este grupo de Primeira Rexional.
Na seguinte tempada, 1991-1992, reestructurase o equipo, e sanéase a mermada economía do mesmo, aínda que deportivamente acádase, un 13º posto bastante discreto.
Para a tempada 1992-1993, prepárase un equipo pensado no ascenso, con fichaxes como a de “Lizucho”, que xa estivera en épocas anteriores no clube, polo que se chega a pagar 150.000 pesetas da época en concepto de traspaso, e xogadores importantes da canteira. Ao fin, lógrase o ascenso co segundo posto, sendo únicamente superado polo C.D. Bueu. Este ano, como xa parecía tradición co ascenso ata entón, acádase a cuarta e última Copa Comarcal noutra tempada case perfecta nun campo talismán para o Moraña: o campo da Lomba (tres finais, tres victorias) en Vilagarcía frente ó C.D. Ribadumia (1-0), esta vez con Ernesto Casal no banquillo coma adestrador.
O ascenso no 1992-1993 logrouse en Cesantes, nun partido que o Moraña C.F. gañou con solvencia e celebrado pola afección no mesmo terreo de xogo.
O Moraña C.F. xoga catro tempadas na Primeira Rexional, sendo tal vez, as máis importantes da súa historia, xa que como comentamos anteriormente trala última reestructuración a principios desta década da categoría, esta queda constituida por un só grupo a nivel provincial. O equipo desprázase por toda a provincia para xogar os seus encontros, enfrentándose por primeira vez contra equipos de gran prestixio da zona de Vigo, cos que se ten a sorte de desfrutar e competir. Algúns exemplo, destes equipos con gran tradición e historia son o Guardés, o Pontellas, Tide, R. Castrelos, Atios, Erizana, Xuvenil de Ponteareas, etc.
Na primeira tempada (1993-1994) de andadura por esta categoría o equipo adaptouse moi ben e non só consegue o obxectivo da permanencia, se non que queda clasificado nun meritorio 9º posto dirixido dende o banquillo por un veterano coñecedor desta categoría como era Manolo Garrido.
Foi na segunda tempada (1994-1995), da man de Ernesto Casal no banquillo e un plantel formado con xogadores coma Celso (Pajarín), Jose Escariz, Dani (Sorrego), Musta, Alberto Búa, Toño, Fabricio ou Víctor (Saiar) entre outros, cando o Moraña C.F consegue a mellor clasificación da súa historia, finalizando 6º clasificado e a oito puntos do ascenso, que marcou o Guardés.
Na tempada 1995-1996, acádase un discreto 17º posto e o equipo sálvase por quedar unha praza libre debido aos ascensos que se produciron.
Xa cun presuposto moito máis baixo e debido ás débedas que se acumulaban debido ao grande gasto que ocasionaba esta categoría para un pobo coma o de Moraña, o equipo na tempada 1996-1997, tense que nutrir con moitos xogadores da canteira, e loita dende un inicio pola permanencia ata as últimas xornadas, pero finalmente o equipo descende no posto 19º.
Na seguinte tempada 1997-1998, inténtase formar un equipo competitivo para poder volver loitar polo ascenso, pero na segunda volta os resultados non acompañan e o equipo descólgase dos primeiros postos, rematando no 7º posto. Despois de varios anos sen participar na Copa, vólvese participar nesta competición, quedando eliminado en Semifinais polo Portas.
As dúas seguintes tempadas, son moi discretas, rematando co descenso a Terceira Rexional (o segundo da historia), ó final da década dos 90 comezo dos anos 2000, cun equipo que nin moito menos estaba pensado para ese final. Este ano a única alegría que se produce no clube ven da man das categorías inferiores: os infantiles acadan o único ascenso que tivo o Moraña C.F. nas categorías base na súa historia.

Década 2000: Do Inferno ao Ceo.
A década pasada é dicir, ó comezo do século XXI, é deportivamente a peor da historia do clube, permanecendo durante oito tempadas consecutivas en Terceira Rexional, partindo case tódolos anos co obxectivo claro do ascenso, pero por uns motivos ou outros o equipo nunca chegaba ás derradeiras xornadas con opcións de conseguilo, aínda que mediada a temporada se chegase a estar en postos de ascenso.
Coa entrada nos anos 2000, créase un proxecto basado en traballar cos rapaces da canteira e crear equipos en tódalas categorías base, para poder ter opcións no futuro de aspirar a logros máis alá da Terceira Rexional. Pero antes do esperado, a canteira da os seus froitos, e cunha boa xeración de rapaces da mesma, e da man de Iván Rúa Conles coma adestrador, na súa segunda tempada no posto, conseguese, oito anos despois, o tan desexado ascenso a Segunda Rexional, cunha peculiaridade sobre os demáis ascensos, xa que se conqueriu como primeiro clasificado, convertíndose en campións de Liga, un feito que curiosamente nunca se producira na historia do Clube. O ascenso conseguiuse en Figueirido, contra un clube, o Figueirido C. F., que tamén loitaba polo primeiro posto, cun gol de falta de Álex, no último minuto onde unha gran parte da afección se desprazou para apoiar ó equipo e celebrar o tan ansiado ascenso.
Na volta á Segunda Rexional (2008-2009), o equipo fixo unha máis que meritoria 5º plaza da man de Víctor Durán no banquillo, manténdose durante toda a tempada nos postos altos da táboa, nunha tempada, na que o claro obxectivo era o da permanencia.
O equipo tamén disputa a eliminatoria da Copa Provincial de Pontevedra, como premio pola primeira posición do ano pasado, que o enfrentou ó Gran Peña, de Terceira División, no campo de Barreiro (Vigo), quedando eliminado a partido único (3-0) pero deixando unha grata imaxe.

O ano seguinte o equipo volveu a descender á Terceira, para ascender nunha destacadísima fase de ascenso rematando a décado en Segunda Rexional.

Década 2010: Todo por facer.
Esta década comezou cun novo descenso por parte do Clube á Terceira Rexional na tempada 2011-2012, onde vai pelexar dende esta tempada para lograr os máximos resultados posibles.